Psycholog dziecięcy Świdnica

W czym pomaga psycholog dziecięcy?

Psycholog dziecięcy jest specjalistą, który wspomaga opiekunów i dziecko w przezwyciężaniu trudności: rozwojowych, wychowawczych, powiązanych z funkcjonowaniem dziecka, czy też związanych z zaburzeniami psychicznymi. Poniżej wymieniam najczęstsze powody spotkań rodziców w gabinecie psychologa dziecięcego.

Spotkania z psychologiem dziecięcym mogą pomóc w:

• zrozumieniu zachowań dziecka (zachowań typowych dla danego wieku rozwojowego, jak i zachowań związanych ze specyficznymi zaburzeniami),
• budowaniu bezpiecznego środowiska wychowawczego,
• zrozumieniu jakie zachowania osób dorosłych sprzyjają poprawie funkcjonowania dziecka, a jakie je zakłócają,
• budowaniu systemu motywacyjnego, systemu pochwał i konsekwencji,
• zmaganiu się z zaburzeniami psychicznymi (na przykład, depresją u dziecka),
• zaplanowaniu postępowania w sytuacjach kryzysowych.

Oczywiście wymienione przeze mnie powody stanowią przykładowy zakres współpracy rodziców i dziecka z psychologiem dziecięcym. W razie pytań zachęcam Państwa do kontaktu.

Jak wygląda wizyta u psychologa dziecięcego?

Wizyta u psychologa dziecięcego rozpoczyna się od przeprowadzenia wywiadu z rodzicem lub prawnym opiekunem. Celem pierwszego spotkania jest uzyskanie informacji na temat funkcjonowania dziecka. W trakcie pierwszej wizyty rozmawiam z rodzicami na temat rozwoju dziecka, jego zachowań, nawyków, sposobu przeżywania emocji.

W przypadku pracy terapeutycznej dotyczącej dziecka niezbędna jest ścisła współpraca opiekunów z psychoterapeutą. Podstawy teoretyczne terapii poznawczo-behawioralnej dotyczącej dziecka są podobne do tych, które odnoszą się do osób dorosłych i nastolatków. Przewagę w pracy z osobami poniżej trzynastego roku życia stanowią metody behawioralne, jest to związane z tym, że procesy poznawcze u dzieci nie są w pełni ukształtowane.

Dodatkowo dzieci, które są równolatkami mogą w różnym czasie osiągać poszczególne etapy rozwojowe i inaczej doświadczać problemów typowych dla danego okresu rozwojowego. Osoba, która spędza dużo czasu z dzieckiem (rodzic, pozostali członkowie rodziny, nauczyciel)  posiada najwięcej informacji dotyczących jego szeroko pojętego funkcjonowania, dlatego też zdarza się, że proszę rodziców o możliwość uzyskania informacji od poszczególnych osób (przykładowo notatka od wychowawcy, konsultacje z dziadkami).

Doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą zdobywałam, między innymi pracując w placówkach opiekuńczo- wychowawczych w Wałbrzychu.

Chcąc osiągnąć wspólnie ustalony cel i utrzymać zmiany na przestrzeni czasu niezmiernie istotne jest zaangażowanie w proces terapeutyczny osób dorosłych, które opiekują się dzieckiem. Wsparcie i zrozumienie bliskich bardzo pomaga w utrwalaniu nowych nawyków. Praca psychologa dziecięcego jest możliwa jedynie przy intensywnej współpracy z opiekunem, co wiąże się z wizytami na spotkaniach, poświęcaniu czasu na zmiany, wspieraniu dziecka w trakcie ich wprowadzania i towarzyszeniu dziecku na tej drodze wspólnie z psychologiem/ psychoterapeutą. Zmiany to proces, to budowanie nowych nawyków, na co bez zaangażowania osoby dorosłej dziecko ma nikłe szanse.